bastard pisze:
Odnaleziona w internecie przedwojenna ( z początku XX w. ) pocztówka z widokiem Olsztyna Zachodniego (jedyna jaką widziałem) pokazuje inny układ komunikacyjny. W miejscu gdzie obecnie jest przejście dla pieszych pod torami - do czasy budowy wiaduktu był przejazd w poziomie szyn zamykany na rogatki (widoczne z lewej strony budynku dworcowego). Obecna ul. Marii Konopnickiej ( widoczna na zamieszczonych wyżej fragmentach planów ) jest mniej więcej na poziomie torów.
Dzisiejszy układ jest inny. W tym miejscu ulica ta została obniżona ( dość znacznie ) co najprawdopodobniej wiązało się z budową przejścia pod torami oraz połączeniem z obecną ulicą Grunwaldzką, która przebiegając pod torami (wiaduktem) była dużo niżej ok. 4-5 m.
Trochę przemyśleń dotyczących samego przystanku Olsztyn Zachodni:
Przystanek osobowy Olsztyn Zachodni powstał jeszcze w XIX wieku, pod nazwą Allenstein Vorstadt czyli Olsztyn Przedmieście. Jego uruchomienie związane jest z otwarciem odcinka Olsztyn – Morąg, co nastąpiło 15 sierpnia 1883 roku. W listopadzie 1887 roku otwarto linię do Olsztynka (w następnym roku przedłużoną do Działdowa). Poważna przebudowa układu torowego w rejonie przystanku miała miejsce w 1892 roku, w związku z budową drugiego toru na magistrali Toruń – Wystruć.
W miejscu, gdzie zlokalizowany jest przystanek przebiegają trzy linie kolejowe, nie łącząc się ze sobą. Z rozkładów jazdy pociągów z różnych lat (od 1896 do 1938) wynika jednoznacznie, że początkowo na przystanku zatrzymywały się tylko pociągi kursujące na odcinkach Olsztyn – Morąg – Malbork, Olsztyn – Królewiec oraz Olsztyn – Działdowo. Wynika z tego z niemal 100% pewnością, że perony przystanku zlokalizowane były tylko przy torach linii w kierunku Królewca i kierunku Działdowa. Musiały to być perony zewnętrzne. Komunikacja pomiędzy nimi a budynkiem drewnianego dworca odbywała się przez przejazd kolejowy w ciągu obecnej ulicy Jagiełły (wtedy Liebstaedter Strasse, czyli Miłakowskiej). Do tego przejazdu od 9 grudnia 1909 roku dojeżdżały tramwaje linii nr 1, co zapewniało idealne przesiadki na pociągi (tramwaje w roku 1930 zmieniły swą trasę w związku z przedłużeniem linii do Jeziora Długiego).
Bardzo interesujące są zamieszczone przez Bastarda fragmenty planów miasta z różnych lat, pokazujące zmiany w zagospodarowaniu otoczenia dworca. Potwierdzenie tych zmian znalazłem w zeszycie EK Special nr 52 "Ostpreussen",w którym znajdują się informacje o środkach wydatkowanych z budżetu Prus na inwestycje kolejowe w latach przed pierwszą wojną światową. Otóż na rok 1910 przewidziane były środki na zastąpienie przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu Liebstaedter Strasse skrzyżowaniem wielopoziomowym. Skrzyżowanie takie powstało wraz z nowym przebiegiem ulicy Grunwaldzkiej, o czym świadczy plan miasta z 1912 roku.
Tory zaś głównej linii Toruń - Wystruć prawdopodobnie nie miały wtedy krawędzi peronowych. Istotne jest także to, że do roku 1914 na przystanku zatrzymywały się wszystkie pociągi, łącznie z pośpiesznymi kursującymi na trasie Olsztyn – Królewiec. Dopiero w czasie I wojny światowej zrezygnowano z postojów wszystkich pociągów w Olsztynie Przedmieściu. Postoje te przywrócono po wojnie, ale nie dotyczyły one pociągów pospiesznych i kurierskich na linii w kierunku Królewca.
Przystanek funkcjonował pod nazwą Olsztyn Przedmieście do drugiej połowy lat trzydziestych. Z całą pewnością w 1938 roku używana była już nowa nazwa – Olsztyn Zachodni (Allenstein West), co potwierdza letni rozkład jazdy na ten rok. Natomiast rok później – w roku 1939 na przystanku zatrzymywały się już pociągi kursujące na wszystkich liniach, łącznie z magistralą Toruń – Wystruć. Oznacza to, że zapewne wtedy powstał dwukrawędziowy peron położony na międzytorzu torów tej dwutorowej linii.
Pojawia się w takim razie pytanie: czy tunel dworcowy w obecnym miejscu powstał dopiero w 1938-1939 roku, czy też nastąpiła wtedy przebudowa istniejącego już wcześniej tunelu, związana z zapewnieniem dojścia do peronu obsługującego linię Toruń – Wystruć?